Kontakty z dzieckiem zawsze w wyroku?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami Sąd w wyroku rozwodowym zobowiązany jest rozstrzygnąć o sposobie utrzymywania kontaktów z małoletnim dzieckiem. Z tego powodu, bardzo często w sprawach o rozwód małżonkowie decydują się na zawarcie tzw. „porozumienia rodziców o sposobie wykonywania przez nich władzy rodzicielskiej” w tym porozumienia odnośnie kontaktów.
Zgodny wniosek rodziców zawarty w porozumieniu przez nich przedstawionym nie zwalnia jednak Sądu z obowiązku rozstrzygnięcia w wyroku rozwodowym o kontaktach z dzieckiem. W takim przypadku, Sąd powinien przenieść treść przedstawionego mu porozumienia o kontaktach do sentencji wyroku. Takie stanowisko zostało zaprezentowane przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 5 czerwca 2012r., sygn.. akt III CZP 72/11 po rozstrzygnięciu zagadnienia prawnego przedstawionego przez Rzecznika Praw Dziecka. Sam plan wychowawczy nie stanowi bowiem integralną częścią wyroku rozwodowego, a co za tym idzie nie ma prawnej możliwości, aby zawarte w niem postanowienia regulujące kontakty z dzieckiem zostały wyegzekwowane w razie braku ich realizacji. W związku z powyższym jedynie rozstrzygnięcie o kontaktach w samym wyroku rozwodowym stanowi minimum gwarancji realizowania kontaktów z dzieckiem. W przypadku nieprawidłowości w wykonywaniu kontaktów ustalonych w wyroku rozwodowym można bowiem wystąpić z wnioskiem o zagrożenie ukaraniem na podstawie art.598 ind. 15 k.p.c.(tzw. etap I), a następnie o ukaranie (tzw. etap II).
W związku z powyższym, Sądy zazwyczaj w wyroku rozwodowym rozstrzygają o kontaktach z dzieckiem, nawet jeżeli małżonkowie wypracowali porozumienie. W swojej praktyce z zaniechaniem rozstrzygania o sposobie utrzymywania kontaktów spotkałam się tylko raz, kiedy to rodzice po rozwodzie nadal zamieszkiwali w jednym mieszkaniu. Sąd w tym przypadku wyjątkowo odstąpił od orzeczenia o kontaktach.
